Η φάλαινα του Γκαλαπάγκος Μπράιντ
Αλλα / 2024
ο Είδος μικρού γερακίου (Falco tinnunculus) είναι επίσης γνωστό ως το ευρωπαϊκό κιτρινάκι, το ευρασιατικό κιτρινάκι ή το κιτρινάκι του παλαιού κόσμου. Στη Βρετανία, όπου δεν εμφανίζεται κανένα άλλο καφέ γεράκι, ονομάζεται γενικά απλώς «το κιτρινάκι». Το κιτρινάκι είναι ένα από τα πιο κοινά αρπακτικά πουλιά βρέθηκε στη Βρετανία. Ο πληθυσμός των αναπαραγωγικών ζευγαριών στη Βρετανία είναι περίπου 38.600.
Τα κιτρινάκια έχουν μήκος 34 – 38 εκατοστά (13 – 15 ίντσες) από το κεφάλι μέχρι την ουρά, με άνοιγμα φτερών 70 – 80 εκατοστά (27 – 31 ίντσες). Το μέσο ενήλικο αρσενικό ζυγίζει περίπου 155 γραμμάρια (5,5 ουγγιές) με το ενήλικο θηλυκό να ζυγίζει περίπου 184 γραμμάρια (6,5 ουγγιές). Τα θηλυκά κικινέζια είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Το κιτρινάκι είναι ένα μικρό, καστανοκόκκινο αρπακτικό πουλί. Ο γαντζωτός λογαριασμός τους είναι γαλαζωπός με κίτρινο κρέας. Τα πόδια τους είναι κίτρινα.
Το αρσενικό (ή tercel) κιτρινάκι έχει μαύρες κηλίδες καφέ καστανές επάνω μέρος και μπλε-γκρι κεφάλι και ουρά. Η ουρά τους έχει μια ενιαία μαύρη μπάρα στην άκρη. Από κάτω, το στήθος και η κοιλιά είναι χρωματισμένα με μαύρες κηλίδες. Το θηλυκό κικινέζι (ή γεράκι) είναι πιο σκούρο από το αρσενικό και η πλάτη, ο μανδύας και τα φτερά τους έχουν όλα μαύρα φράγματα. Η ουρά τους έχει μαύρα φράγματα κατά μήκος της. Το κρεμώδες κάτω μέρος είναι πιο έντονο μαύρο από το αρσενικό. Περιστασιακά, το κεφάλι και η ουρά τους μπορεί να χρωματίζονται με γκρι. Τα νεαρά κικινέζια είναι παρόμοια σε εμφάνιση με τα θηλυκά κικινέζια.
Οι κικινέζες είναι παρόμοιο σε μέγεθος με το γεράκι Sparrow, ωστόσο, τα κικινέζια έχουν πιο μυτερά φτερά. Δεν είναι γρήγοροι ή δυνατοί ιπτάμενοι και το χτύπημα των φτερών τους είναι μάλλον «flappy».
Τα κιτρινάκια βρίσκονται σε μεγάλη ποικιλία οικοτόπων, από ρεικότοπους και ρείκια, μέχρι γεωργικές εκτάσεις και αστικές περιοχές. Τα μόνα μέρη που δεν ευνοούν είναι τα πυκνά δάση, οι τεράστιοι άδενδροι υγρότοποι και τα βουνά. Είναι ένα γνώριμο θέαμα, που αιωρείται δίπλα σε αυτοκινητόδρομο ή άλλο κεντρικό δρόμο. Συχνά μπορεί να τα δει κανείς σκαρφαλωμένα σε ένα ψηλό κλαδί δέντρου ή σε έναν τηλεφωνικό σταθμό ή σύρμα, αναζητώντας θήραμα.
Οι κικινέζες φωλιάζουν σε τρύπες σε δέντρα ή σε μια προεξοχή σε γκρεμούς ή κτίρια και απλώς επενδύστε την τρύπα ή την προεξοχή με ξύλα και άχυρο. Τα κιτρινάκια δεν φτιάχνουν τις δικές τους φωλιές, αλλά χρησιμοποιούν φωλιές που κατασκευάζουν άλλα είδη.
Τα κιτρινάκια τρέφονται κυρίως με μικρά θηλαστικά, όπως βολίδες, ποντίκια και πουλιά τόσο μεγάλα όσο τα ψαρόνια. Ωστόσο, τα κικινέζια είναι προσαρμόσιμα πτηνά και θα στραφούν σε αυτά ασπόνδυλα όπως σκαθάρια, γαιοσκώληκες, ακρίδες ή ακόμα και σαλιγκάρια. Στους κήπους, θα πάρουν υπολείμματα κρέατος.
Εκτός από την εξαιρετικά καλή όραση, τα Kestrels μπορούν επίσης να δουν το υπεριώδες φως. Αυτό είναι χρήσιμο για τον εντοπισμό των βολβών επειδή αφήνουν ένα ίχνος ούρων όπου κι αν πάνε και τα ούρα λάμπουν στο υπεριώδες φως.
Τα κιτρινάκια μπορούν εύκολα να αναγνωριστούν από την κυνηγετική τους συμπεριφορά, καθώς αιωρούνται χαμηλά πάνω από λιβάδια αναζητώντας θήραμα. Τα κιτρινάκια έχουν έντονη όραση που τους επιτρέπει να εντοπίζουν μικρά θηράματα από απόσταση. Μπορούν να αιωρούνται σε ύψος περίπου 10 – 20 μέτρων σε ανοιχτή ύπαιθρο.
Τα κιτρινάκια αιωρούνται αβίαστα για μεγάλες χρονικές περιόδους πετώντας με ελαφρύ αντίθετο άνεμο και κάνοντας συνεχείς μικρές προσαρμογές στα φτερά και την ουρά τους ενώ κρέμεται από ένα ανερχόμενο ρεύμα αέρα.
Ενώ αιωρείται, το κεφάλι του Kestrels διατηρείται τέλεια ακίνητο, δίνοντάς του τη δυνατότητα να εντοπίζει τις παραμικρές κινήσεις στο έδαφος. Όταν είναι ορατό το κατάλληλο θήραμα, το κιτρινάκι πέφτει κατακόρυφα προς το έδαφος, σκύβοντας για να αρπάξει το θήραμά του στα νύχια του και σκοτώνοντάς το με ένα γρήγορο δάγκωμα. Κιρίνια μπορούν συχνά να βρεθούν να κυνηγούν στις πλευρές των δρόμων και των αυτοκινητοδρόμων. Τα κιτρινάκια χρησιμοποιούν επίσης συχνά πυλώνες ή τηλεγραφικούς στύλους ως πλεονεκτικά σημεία για να εντοπίσουν το θήραμα, γλιτώνοντας τον εαυτό τους από την προσπάθεια να αιωρούνται.
Τα κιτρινάκια είναι τολμηρά και έχουν προσαρμοστεί καλά στην ανθρώπινη παρέμβαση, φωλιάζουν σε κτίρια και κυνηγούν σε μεγάλους δρόμους.
Σε πιο βόρειες και δυτικές περιοχές της Βρετανίας, τα κικινέζια συχνά μεταναστεύουν νότια στο τέλος της περιόδου αναπαραγωγής, αλλά επιστρέφουν την επόμενη άνοιξη για να σχηματίσουν τα εδάφη τους. Το χειμώνα επισκέπτονται πολλά κικινέζια από την Ολλανδία και τη Σκανδιναβία.
Το κάλεσμα του κιτρινάκι είναι ένα δυνατό τσιτάτο «kee-kee-kee», το οποίο μερικές φορές μπορεί να συγχέεται με τις κλήσεις Nuthatch.
Τα κιτρινάκια φωλιάζουν σε μια προεξοχή, σε μια τρύπα δέντρου ή σε μια αχρηστευμένη φωλιά. Η αναπαραγωγή αρχίζει από τον Απρίλιο έως τον Μάιο. Ο συμπλέκτης των 3 – 6 αυγών επωάζεται από το θηλυκό και οι νεοσσοί εκκολάπτονται μετά από 27 – 31 ημέρες. Τα αυγά έχουν διαστάσεις περίπου 39 χιλιοστά επί 32 χιλιοστά. Είναι λεία και μη γυαλιστερά και χρωματισμένα λευκά ή κιτρινωπά με κόκκινα-καφέ σημάδια. Και τα δύο ενήλικα ταΐζουν τα νεαρά πουλιά, αν και τα πρόσφατα εκκολαφθέντα ταΐζουν συνήθως το θηλυκό με το αρσενικό να κυνηγάει και να φέρνει την τροφή στη φωλιά. Οι ανήλικοι πετάνε μετά από 27 – 39 ημέρες και διασκορπίζονται από τον γενέθλιο τόπο τους τον Ιούλιο – Αύγουστο και μπορούν να ταξιδέψουν έως και 100 μίλια (150 χιλιόμετρα).
Η διάρκεια ζωής ενός άγριου κικινέζιου είναι περίπου 10 χρόνια.
Οι κικινέζες δεν θεωρούνται ότι απειλούνται παγκοσμίως και είναι το πιο κοινό αρπακτικό πτηνό στην Ευρώπη, αν και τα κιρκινέζικα έχουν μειωθεί στη Βρετανία τα τελευταία χρόνια.